
Οι ιστορίες
Γενικά, στο στρατό δεν ήταν όλοι το ίδιο ανεκτικοί στις φάρσες. Υπήρχαν όμως και κάποιοι αξιωματικοί που ανεχόντουσαν το απρόβλεπτο χιούμορ μου –όπως ο διοικητής του λόχου. Στον συγκεκριμένο έστελνα κατά καιρούς νεοσύλλεκτους φαντάρους, εκμεταλλευόμενος την άγνοιά τους, με ψεύτικες εντολές. Πήγαιναν λοιπόν και του ζητούσαν «σκερδηλωμένα κάρβαλα» ή «κουρμπουτσέλια …
Κάλεσα το 100. Ακούστηκε η ψυχρή φωνή της αστυνόμου: — Άμεση Δράση, παρακαλώ.— Γεια σας. Ονομάζομαι Δημοσθένης Κουρμούδης και έχει απαχθεί η ανήλικη κόρη μου. Κατευθύνομαι προς Θεσσαλονίκη — εκεί βρίσκεται, αλλά δεν γνωρίζω τη διεύθυνση. Οδηγώ με 170 χιλιόμετρα την ώρα, με αναμμένα αλάρμ και προβολείς. Η κόρη μου …
Ξέρω πως ένα καλό αστείο μπορεί να σε σώσει. Αλλά ένα αστείο μπορεί και να σε θάψει. Ειδικά όταν παίζεις με φωνές και ψεύτικα ονόματα όπως εγώ. Στην καθημερινότητα, στην επικοινωνία με ανθρώπους που δεν σε ξέρουν, ιδίως στη δουλειά, δεν είσαι σε stand up comedy. Και τότε, όταν έρθει …
Ήταν μόλις δώδεκα.Εκείνη η ηλικία που από παιδί άρχιζε να γίνεται κορίτσι. Και τότε ήρθε, τρομαγμένη, με χλωμά χείλη και βουρκωμένα μάτια. — Μπαμπά… η θεία άγγιξε τα στήθη μου. Με τα χέρια της. Την κράτησα σφιχτά. Της είπα: — Έκανες πολύ καλά που μου το είπες, αγάπη μου.Σου δίνω …
Η επέμβαση που έγινε σε ένα εξαιρετικά ευαίσθητο σημείο – στην έδρα – δεν μου άφησε μόνο μια ουλή. Μου άφησε και μια γνωριμία ζωής: τον χειρουργό μου. Έναν επιστήμονα με χιούμορ, καθαρό βλέμμα, ενσυναίσθηση και… πολλά ταλέντα. Αργότερα, γίναμε φίλοι. Και μετά, κουμπάροι. Την επόμενη μέρα της επέμβασης ήρθε …
Εκείνη η μέρα δεν ήταν απλώς δύσκολη. Ήταν από αυτές που ριζώνουν στη μνήμη – σαν μια πληγή που δεν κλείνει. Γιατί βλέπαμε το πρόσωπό της, αλλά δεν ήταν πια το πρόσωπο που ξέραμε. Τα παιδιά κατάλαβαν. Κάτι – που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν. Όχι ότι υπήρχαν πια εξηγήσεις. Δεν …