Είχε έρθει στο σπίτι μας πολλές φορές. Ήταν γνωστός, δικός μας άνθρωπος – κι εμείς ξέραμε τη γυναίκα του, τα παιδιά του. Τα παιδιά μας έκαναν παρέα, και κάνουν ακόμα. Ήταν από αυτούς που εμπιστεύεσαι χωρίς δεύτερη σκέψη.
Κάποια στιγμή τον ρώτησα πού δουλεύει. Μου είπε: «Σε μια επενδυτική εταιρεία». Πήγα πιο πέρα: «Ποιο ακριβώς είναι το αντικείμενό σας;» Και απάντησε:
«Ασχολούμαστε με την αγορά και πώληση πετρελαίου. Πελάτες μας είναι μεγάλοι εφοπλιστές. Αν θέλεις, μπορείς να συμμετάσχεις κι εσύ, με ένα μικρό ποσό. Όλα είναι επίσημα».
Και πράγματι, έτσι έδειχναν όλα. Εταιρεία στη Γλυφάδα, με λογότυπο, ιστοσελίδα, επαγγελματική εικόνα. Οκτώ χρόνια συνέπειας. Συναντήσεις, επαφές, δεξιώσεις σε ξενοδοχεία – μέχρι και στο Hilton. Όλα έμοιαζαν νόμιμα, προσεγμένα, αξιόπιστα.
Η μεταφορά των χρημάτων έγινε επίσημα, μέσω τραπέζης. Τα χρήματα ήταν απόλυτα νόμιμα και φορολογημένα. Τίποτα ύποπτο, τίποτα «στο πλάγιο». Όλα με διαφάνεια – όπως ακριβώς φαινόταν και η εταιρεία.
Κι έτσι παρέσυρα κι άλλους. Γιατί όταν κάτι φαίνεται τόσο σταθερό, τόσο καλοστημένο, τόσο «σωστό», νιώθεις ασφάλεια. Τους έλεγα πόσο συνεπείς είναι, πόσο άψογα λειτουργούν όλα.
Ώσπου, μια μέρα, πήρα την απόφαση να αποχωρήσω. Είχα αρχίσει να ανησυχώ – κάτι μέσα μου δεν μου καθόταν καλά. Κι εκείνη ακριβώς τη μέρα, μου είπε πως δεν μπορεί να μου επιστρέψει το κεφάλαιο.
Ο άνθρωπος αυτός κατέστρεψε οικογένειες.
Και το ερώτημα που μένει να πλανάται είναι:
Πώς επέτρεψαν να λειτουργεί τόσο “νόμιμα” ένας άνθρωπος που αποδείχτηκε απατεώνας;
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς – που υποτίθεται πως εποπτεύει επενδυτικές δραστηριότητες – πού ήταν όλα αυτά τα χρόνια;
Πώς δεν του είχε αφαιρέσει άδεια, αν είχε ποτέ;
Ή, αν δεν είχε καν άδεια, γιατί του επέτρεψαν να λειτουργεί;
Και οι τράπεζες;
Γιατί δεν μας προειδοποίησαν;
Γιατί αποδέχονταν επανειλημμένες μεταφορές χρημάτων προς μια “επενδυτική εταιρεία” χωρίς κανέναν έλεγχο;
Δεν όφειλαν να ξέρουν σε ποιον πηγαίνουν τα χρήματα των πελατών τους;
Δεν είναι αυτό υποχρέωσή τους;
Αν το σύστημα τον άφησε να λειτουργεί ανενόχλητος, τότε το πρόβλημα δεν είναι μόνο ένας απατεώνας.
Το πρόβλημα είναι ποιοι τον κάλυπταν – ή έκλειναν τα μάτια όσο αυτός μας έκλεβε.