Ήταν μόλις δώδεκα.
Εκείνη η ηλικία που από παιδί άρχιζε να γίνεται κορίτσι.
Και τότε ήρθε, τρομαγμένη, με χλωμά χείλη και βουρκωμένα μάτια.
— Μπαμπά… η θεία άγγιξε τα στήθη μου. Με τα χέρια της.
Την κράτησα σφιχτά. Της είπα:
— Έκανες πολύ καλά που μου το είπες, αγάπη μου.
Σου δίνω τον λόγο μου — δεν θα την αφήσω ποτέ ξανά να σε πλησιάσει.
Ακολούθησαν χρόνια καυγάδων.
Η σύζυγός μου δεν παραδέχτηκε ποτέ το μέγεθος του τραύματος.
Πάντα έβρισκε μια δικαιολογία:
— Μα η θεία ζήτησε συγγνώμη. Σαν να έφτανε αυτό.
Ώσπου φανερώθηκαν κι άλλες. Άλλη μία θεία και μία φίλη της συζύγου.
Θείες ασελγούσαν — και η κολλητή της συζύγου περιέγραφε τις ψυχαναγκαστικές της τάσεις στο παιδί μας.
Πάλι φωνές. Πάλι πόνος.
Ένα μοτίβο θαμμένο χρόνια — πίσω από «καλές γυναίκες» και «σεβαστές θείες».
Το σπίτι έγινε κόλαση.
Και στο τέλος ήρθε το διαζύγιο.
Οι ψυχίατροι ήταν ξεκάθαροι:
— Ξεχάστε τη σύζυγό σας. Αρνείται να κάνει παραδοχή του δικού της τραύματος, δυστυχώς έχει υποστεί τα ίδια από τον παππού της. Πάσχει από νευρική διατροφική διαταραχή. Εσείς τώρα κοιτάξετε να σώστε τα παιδιά σας. Μέσα στην οικογένεια υπήρχε σκουριασμένος κρίκος. Ο παππούς της.
Η μία θεία ομολόγησε το παρελθόν βαρύ. Τα όσα είχαν ζήσει και δεν έλεγαν, από τον «πατέρα» της, παιδιά αλλά και εγγόνια απερίγραπτα!
Και προσπάθησα να σώσω τα παιδιά μου από αυτό το χάος. Μα βρέθηκα εγώ στο ειδώλιο.
Κατηγορήθηκα για «φωνές», για «απειλητική συμπεριφορά».
Όχι γιατί άσκησα βία. Αλλά γιατί φώναξα.
Γιατί δεν σιώπησα. Γιατί είπα «ΟΧΙ».
Και αθωώθηκα.
Τώρα, όπως χιλιάδες άλλες, εκκρεμεί εισαγγελική έρευνα. Για εκείνες…
Στην Ελλάδα σήμερα, μία στις πέντε περιπτώσεις παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης δεν φτάνει ποτέ στο φως.
Η καμπάνια «Ένα στα Πέντε» www.enastapente.gr ενημερώνει παιδιά και ενήλικες για το δικαίωμα στην ασφάλεια, το δικαίωμα να λένε «ΟΧΙ», το δικαίωμα να μιλούν.
Για να μην χρειαστεί ποτέ κανένα παιδί να αντιμετωπίσει μόνο του τον φόβο. Όπως ακριβώς και η πρώην σύζυγός μου.
Μιλήστε. Στηρίξτε. Μην σιωπάτε. Για κάθε παιδί που δεν είχε φωνή, μέχρι σήμερα.
Τηλέφωνο Εθνικής Γραμμής Παιδικής Προστασίας: 1107
Έμαθα πως όλα αυτά συνδέονται στενά με νευρικές διατροφικές διαταραχές όπως τη βουλιμία που είναι μία σοβαρή ψυχιατρική πάθηση. Πως προκαλούν σωματική δυσμορφική διαταραχή, ακόμα και δυσπαρευνία. Ο ψυχίατρος Δημήτρης Παπαδημητριάδης το εξηγεί πολύ εύστοχα σε μία συνέντευξή του, φωτίζοντας τις αθέατες πλευρές του ψυχισμού που συχνά μένουν στο σκοτάδι: